Kortstondig stroompje vanaf Italiaanse kant Matterhorn
Bij het stadje Châtillon in de Noord-Italiaanse provincie Valle d’Aosta eindigt het kortstondige leven van het riviertje Marmore.
Amper 30 kilometer na de bron op de helling van de Monte Cervino wordt het water van het bescheiden stroompje meegesleurd door de onstuimige Dora Baltea.
Adembenemende climax
Door de eeuwen heen heeft de Marmore het Valtournenche uitgesleten. Dit bijzondere bergdal opent zich bij Châtillon en eindigt na een aaneenschakeling van fraaie landschappen in Breuil-Cervinia.
Het decor waarin deze op dik 2.000 meter hoogte gekregen wintersportplaats is gedrapeerd, levert bij helder weer de adembenemende climax van de tocht door het dal op.
Hoog boven het dorp torent de zuidelijke kant van de majestueuze Matterhorn. Deze berg geniet wereldwijde faam en het beeld vanaf de noordzijde wordt veelvuldig gebruikt als symbool voor Zwitserland.
De op Italiaans grondgebied gelegen zuidelijke kant van deze piramidevormige en 4.478 meter hoge Alpenreus oogt zeker zo indrukwekkend, maar is onder de naam Monte Cervino een stuk minder bekend.
Waar aan de Zwitserse voet van de berg het mondaine Zermatt te boek staat als één van de duurste skioorden van Europa, straalt het op een ferme steenworp afstand gesitueerde Breuil-Cervinia een bijna tegenovergestelde eenvoud uit.
Imposant
Aangetrokken door het verre geluid van het eerste stromende water van de Marmore, wandelen wij begin oktober vanuit het dorp een stukje omhoog op de hellende weilanden en blijven stil onder de imposante aanblik van de Monte Cervino.
Een opvallend groot aantal sneeuwkanonnen markeert de piste waarover binnenkort de eerste skiërs omlaag zullen suizen.
Smalle waterval
Halverwege de wandeling staan we oog in oog met een lange smalle waterval. Dit water zoekt z’n weg naar het dal vanuit het Lago Goillet, een bergmeertje dat als de officiële bron van de Marmore geldt.
Het Valtournenche heeft veel meer te bieden dan alleen de aanblik van de zuidelijke Matterhorn.
Bijna 500 meter lager ligt het dorp Valtournenche, dat in de zomermaanden veel wandelgenot biedt en ’s winters fungeert als bescheiden ski-alternatief voor Breuil-Cervinia.
Beide plaatsen staan met elkaar in verbinding door een skilift. Op de de foto hierboven passeert de Marmore het dorpje Moulin.
Aquaduct uit 16de eeuw
Een stuk lager in het dal ligt het uitgestrekte Antey-Saint-André. Ook hier wordt ’s winters volop geskied, terwijl zich in de zomermaanden een waar wandelparadijs ontrolt.
Het dorp herbergt ook een bijzondere en tamelijk onbekend gebleven bezienswaardigheid. Tegen een bijna loodrechte rotshelling zijn de restanten zichtbaar van een aquaduct, dat omstreeks de zestiende eeuw is aangelegd.
‘Ru du pan perdu‘
Het bouwwerk zorgde ervoor dat het water van de Marmore naar de landerijen in de vallei werd geleid.
De ruïne, die de naam ‘Ru du pan perdu’ draagt, is te bereiken via een steil wandelpad en is bij helder weer ook goed zichtbaar vanuit het dal.
Aanbevelenswaardig in Antey-Saint-André is een tochtje met de kabelbaan naar Chamois.
Dit autovrije dorpje is het startpunt van een flink aantal wandelingen.
In de wintermaanden wordt er op kleine schaal geskied.
